Kekliğin TürküsüAcıdır kekliğin türküsü Meşe ağaçları yaprağını döker Avcı tüfeğini patlatır telaş ile Çözün kır atın zincirini koşsun dört nala yüreğime Çok şey görüyorum inan çok şey duyuyorum ben Ellerimde bir tutam menekşe Allah dokunuyor kalbime Sonsuzluğa yol alıyorum ben bir bilenmeze Hüzünlüdür kekliğin türküsü Kar gibi yağar dağın doruklarına Sis çöker kurtlar ulur ,korku gelir düğümlenir boğazıma Yollar kapanır ,kundakta bir bebek ağlar Çobanlar üşür toplanırlar ateşin başına Al yazmaya nakış işler Zöhre Ana Derelere yuvarlanır çam kozalakları Bahar gelir çiçekler açar ,arılar bal yapar Her gece uzaklardan gelen bir ses rüyalarıma uğrar Aşktır kekliğin türküsü Mem û Zîn’le başlar Sonra ölüm gibi düşer toprağa Yüzyıllarca anlatılır hikayesi Ayrılık gelir çatar ,boyun eğer kaderine İki damla gözyaşı bırakır Fırat’a ve Dicle ‘ye … |