BU BİR SON MU?
Gün olur ki
acılar en mahrem yerinde gösterir kendini Bazen,de hali vakti yamacına oturmamış rüzgar alır karşısına uğultu ve sızı rask eder yaşamadıklarının sahibi olsan bile an kafir nefes küçük umutları çaresizliğe boca eder akla ziyan incelikle donanmış, düşmanın bile arkasında ağladığı o terkedilmişliğe adım attırmaz erken tükenen ömre rağmen semanın sahibi güneş, yağmur nicesi bulutları itekler başında gasp ettiği alanı seçerken yanağında kızılımsı yaş ile bırakır kendini yutmaya hazır toprağa ten tende acının gömleği iliksizdir birde toprağı düşünmek gerek Yani yaşam adı altında acıya bağdaş kuracaksın gündüz niyetine vara yoksun bir özlem olacak korkunu da sen susturacaksın ve göz ardı edilen yasaklı o sevgini bekleyeceksin beklemelisin... YUSUF KORKMAZ TEKİRDAĞ |
yüreğinize saglık kaleminiz hep çağlasın
saygılarımla
zaralıcan