HAZAN
Damıtılmış gülüşleri okşarken imbatlar
Kır gerillasıdır artık hüzün Duyulur içindeki mağaradan Eskil ıslıkları karayelin Üşür donduramadığın zaman Unutulur şebboyun kokusunda Nisan Direngen son yolculuktur Eylül Düşen yaprağı gözyaşıyla yeşertecek kadar naif kırılgan. Bir iniltidir artık damlayan Güçlüdür maviye inat Yaşamdan damağında kalan Alıcı gözde görünür kıracı toprağın Kurduğun geleceğe batar hayal kırıkları Gölgesiz tebessümler verir can Gamzelerinde çocukların Tüterken hazan Son kez koklamak istenir yaşam Savururken hayat ağacının dalları Takar sarı yapraklara kanatlarını Veda eder sessizce kelebekler Suçüstü yapar şebde ölüm Gömütüdür bulutlar Songül Bulut |
Düşen yaprağı yeşertecek kadar naif kırılgan.
Bir iniltidir artık damlayan
Güçlüdür maviye inat.yüreğinize sağlık naif dizeler hüzünle birlikte sevgiler şaireye..