.
İnce ve uzun bir yola girdim
Yalnızca yürümek için
Ama yalnızlık beni boğdu
Yırtmak istedim yalnızlığı
Yırtmak istedikçe
Yalnızlığa terk edildim

Yürümek istedim
Sımsıkı ümitlerle
Her gün, her an
Yeniden tazeleyerek
Güç yetiremedim

Bir şeylere yapışmak istedim
İstikbal için
Dişler arasında kaldım sadece
Çareyi yine kendim aradım
Bu sefer ümitsizce
Her atılımım bomboş
Her sesim sukutla karşılaştı

Süngülemek istedim
İstikbali delik deşik
Baktım ki,
Süngüm zayıf kırıldı

Zamanı ve çevreyi sevmiyorum
Onun için sevilmedim
Sevgiden yoksun yürüyorum
Kendi halimce

Bir şeyler istiyorum
Mutlak değişmeyen
Ardı önü belli
Sağı solu belli
Aldatmayan
Açık ve gerçek! ...

Zamanda arıyorum
Çevrede arıyorum
Geçmişte arıyorum

Dönüyorum kendime
Ben kimim, neyin nesiyim?
Yaşıyor muyum, yaşamıyor muyum?
Bir hiç miyim, bir şey miyim?

Kafamı zorluyorum
Hırpalarcasına
Çoğu zaman
Boş çıkıyor hamlelerim
Çoğu zaman muğlâk

Muğlâktan kaçıyorum
Mutlak için
Fakat yabancı kalıyorum
Daima ona
Yaklaşamıyorum bir türlü

Ya ben bilmiyorum
Ya öyle bir şey yok

Zaman eriyor
Fikir depremlerinde
Kafam oluyor bir harabe
Yeniden tamir ediyorum
Veya yeniden inşa ediyorum
Bir saha
Sur yapıyorum
Bütün saldırılara karşı
Ama içten yıkılıyor
Her yaptığım kale

Çoğu zaman bıkıyorum
Boş veriyorum her şeye
Ben kaçtıkça
Onlar beni kovalıyor
Sımsıkı sararcasına
Fakat netice hep aynı
Deprem devam ediyor

Mutlaka erişmek zor
Çok zor
Eğer varsa
Eğer varsa diyorum
Kendi kendime
Sonra kızıyorum
Yanlış zannediyorum düşüncemi

Madem yok
Niye uğraşıyorum
Niye böyle bir düşünce doğuyor
Ve tekrar gömülüyorum
Çırpınıyorum bilmek için
Bilmediklerimi, bilemediklerimi
Soruyorum ona buna
Cevaplar karmakarışık
Birbirine benzemez

Ve ben yürümek istiyorum
Bilemediğim bir yolda
Çaresizlikten yenilmiş
Yine sarıyor beni
Bulamadığım gerçek
İstesem de istemesem de

Ve ben,
İçinde kayboluyorum

Ve zaman,
Beni eritiyor

Ve ben,
Allah’a gidiyorum

23.09.1972-Isparta