Şiir, O...
Şiir var huzur veren sakin ırmağa benzer
Akarken usul usul gel de biraz durul der İnce ince işleyip dokundururken yer yer Hoşgörü yatağından tevazuyla akar o Şiir var deli dumrul düşürürken uçurur Pervane kanadında duyguları savurur Geceye benzetirken güneşiyle kavurur Öyleki yağmak için gürleyip de çakar o Şiir var sele benzer bentlerini de yıkar Avazının şiddeti gökyüzüne de çıkar Önüne geçmeye gör ümüğünü de sıkar Hak huhuk hak getire gidişine bakar o Açıldığı nisbetce akar ya musluktan su Kimi doldurur tası kimisi örter pusu Şiir var Yunus gibi muhabbetten dokusu Aşktan alır da demi gönülleri yakar o Şiir; şaire sanat acemiye muğlaktır Aşığın kalemiyse; özü ak sözü paktır Duygulara ne tatlı ne de güzel uğraktır Koğuşlanıp sinede nefse çelme takar o 28 Kasım 2014 |
Duygu dolu hoş bir şiir olmuş Kutlarım .
Şiirler hiç bitmesin güzel günler görürsünüz selamalar sevgiler canım