GÖZLERİM YAĞMURLAR ALTINDA
Bu sabah uykularım seninle boşaldı.
Sanki bir el düşlerimi benden aldı.
Sen yoktun yanımda kollarım bomboş kaldı.
Gözlerim yağmurlar altında,
Bıraktığın nota daldı.
Kokunu bile alıp gitmişsin benden çok uzaklara.
Bomboş bu odada ne yaparım sen söyle?
Bir yanımda yalnızlık, diğer yanım bomboş.
Yüreğimin olduğu yerde sadece bir sızı var.
Gözyaşlarım arkandan su döktüğüne bakma.
Biliyorum dönmen imkânsız.
Gitme dese de dilim sen yine dinlemeyeceksin,
Her zaman olduğu gibi canın istediğinde döneceksin.
Yanılıyorsun işte.
Bundan sonra benim istediğim gibi olacak.
Sen geldiğinde ben çoktan gitmiş olacağım.
Senin gibi not bile bırakmadan arkamda.
Sadece, kırık sökük anılar kalacak odanın bir köşesinde,
Al senin olsun.
Tepe tepe kullan.
Ben sensiz gideceğim buralardan.
İstemem sana göre ne varsa, al senin olsun.
Yüreğimde bıraktığın tırnak izleri, kanatıyor.
Gözlerim seni arasa da sileceğim ant olsun!
Yüreğimde küllenen alevleri,
Yeniden yakacağını sanıyorsan aldanıyorsun.
Yüreğime kelepçe gözlerime mil çektim.
Şimdi geri dönsen bile ismin yabancı kaldı.
Yüzünü çoktan unuttum, sakın çıkma karşıma.
İkimiz el olduk,
Yüreğim seni tanımıyor bundan sonra.
Gözlerim de güneş açtı,
Yağmurlar çoktan dindi bilesin!
Usulet Coşkuner Güner