O kadar yaşıyorum
Öyle bir hasret ki bu, cehennemin içinde
Bir yandan yanıyorken bir yandan üşüyorum Yitirdim umudumu bir hiçliğin hiçinde Aşk denen uçurumdan son sürat düşüyorum Bilsen neler kusardı yürek bir gelse dile Sensiz aldığım nefes yediğim lokma çile Yokluğunun içime saldığı kahır ile Ne kadar yaşanırsa o kadar yaşıyorum Korku bilmez yüreğim şimdi bir sefil - cüce Baş eğdim yokluğunda hasret isimli güce Bir intihar öpüyor gözlerimden her gece Aşikar nihayetin ardından koşuyorum Bildiğin gibi değil ayrılığın dramı Sanki hançer deşiyor şuramı be şuramı Kaç seneme mal olmuş bu acuze yaramı Ne vakit seni ansam çaresiz kaşıyorum Bir yanardağ ifrazı sarmışken bedenimi Aklımdan atmalıydım beni kül edenimi Oysa kendimden bile gizleyip nedenimi Kahrımı bir sır gibi içimde taşıyorum Gün geceden karanlık ay bihaber ziyadan Sır dolu aynaların rengi solmuş riyadan Hâlâ kan-ter içinde uyandığım rüyadan Hayır uman kalbimin şerrine şaşıyorum Mülteci yalnızlığım dolaşırken caddede Manada bulduğumu kayıp ettim maddede Ve artık kara bitti ömrüm en son raddede Kopsun nerden inceyse sabrımı boşuyorum Hangi şiir hangi söz anlatacak ahımı Ucube bir ayrılık çalmışken sabahımı O yüzden omuzuna yükleyip günahımı Simsiyah bir vedayla kabrimi eşiyorum |
Kutluyorum ......
Yüreğine sağlık
Kalemin daim olsun
_____________________________________Selamlar saygılar