SENSen benim gelmeye üşenen sabahımsın Sıyrılsan ayın arkasından yıldız damlar dudaklarından Öpsen güneşi ışıl ışıl gözlerin Sussan buluta doyar gökyüzü en hüzzam yerinde Tek tesellimsin yalnız kalışlarımda Üzerimi gözyaşım örterken yalpalayarak alelacele toparlandığım Sarılınca gecenin süt kokusuna Annem kadar sıcak ismin aklıma düştüğünde Haykırsam, Hissedeceksin oralarda bir yerlerde bilirim Sussam, kilit vurup kendime Anlarsın beni kurmadığım her bir cümleden Susayıp uyandığım ansın Kan ter içinde geceyi araladığım Buruş buruş avuçlarıma doyan su Biraz bebek kokusu, biraz sıcak somun Sen benim Titrediğim vakitsin ölümü hatırlayınca Üstüme korkarak giydiğim beyaz Biraz ürkek bir çocuk uykusu susayarak uyanan kabuslarından Merhametimsin tutunan kursağıma Sen benim masalımsın hiç dinlemediğim Bitmesin diye gözlerimi güç bela yumduğum uyku Sen benim ezberimsin zorlandığım Acıdıkça ağzıma götürdüğüm yaralı parmağım İçime çeke çeke kokladığım toprağım Sen Sabahımsın perdemi aralayınca Yaşama şansım savaşırcasına Yenik düştüğüm cehaletimsin Vicdanım, hesabım, sorgularım, niyetim Sevme meziyetim Kor gibi yakan güneş altında ardı ardına soluklanışımsın Sen benim, yalnız kalışım, sen benim Allah ’a yakarışım Çileli başım , can yoldaşımsın Gülşah Gayret Tekirdağ ... |