DUVARIM ÇINLIYOR
Kuru daldan gül kopardım
İyilerden öz apardım Temeline sevgi yaydım Anca ördüm dört duvarı. Boşluğum bilgi donandım Kimseye hor bakınmadım Açlık tokluk kuş anmadım Nefsime ördüm duvarı. Döndüm duvarım çınlıyor Dış arda çığlık kopuyor Adalet devri sonlanmış Kapım kanla boyanıyor Şimalin ölüm fermanı Çıkmış sehpa kuruluyor. 24.10.2014 22.20 |