Yolumun sana çıktığı vakitlerde
habbe habbe ter dökerdim
Adımlarımı daha yavaş atar
yüzüne bakıp-bakmamakta kararsız kalırdım
Ve sen geçerdin, ben yine o güzelim
yosun gözlerine bakamazdım
Sonra yine ’’-bu son’’, ’’-bu son’’ der dururdum;
ertesi sabahın bugünün tekrarı olacağını bile bile....

Düşlerimde o kadar güzelsin ki;
çocukluğumda hep sahip olmak istediğim
ve şimdiye kadar olamadığım
almancı çocukların bilyesi gibi!!
..........
.............................
Yanında olmak
örülmüş saçlarını okşamak
istiyor her yanım

Konuşmadan aşığın oldum
Yar desem yeridir artık
Yar, yarim, döşüm
yine olacağım orada
belki bakabilirim
mercan gözlerine.....................
Muhsin DEMİR
09 MAYIS 2011