karantina altına alın sesimi ve hiçliğimi yakın bir kuyunun dibinde kireçleyin sonra üstümü mağrurluğum size gösteriş olsun dibe vururken bir şişenin içinde!
kimyona bulanmış içliköfte dudaklarım ye beni diyor kimse bilmiyor ağzımın içindeki taşlı bulguru!
kimse bilmiyor bir şair yol ortasında düşebilir apansız ölebilir aşkından ve gülebilir kederinden!
en azılı anarşistler şairlerden çıkar ve yazarlardan... bu yüzden doludur mahpuslar düşünce suçlusu onlar ki illegal bir dünyanın legal yüzüdür kimse bilmiyor!
yarına beş kala bugünü beş geçedir hep dünü kaybetmişilikleri uluorta ve fakat yine de kimse bilmiyor!
iki yakam şiir lekesi bir araya gelmiyor birazdan bir imgenin içinde kaybolur çocukluğum ve yeni aforizmalar üretir dilim kahrolmuşluğuma
çekilin sokaklardan boşaltın asfaltları kelimeler geçidi var cümlelerin soykırımında yavşak bir yaranın ar damarı çatlamış bu tören ve bunca sözyaşı bundan şairler geçidinde ölümü şiirsizliğin bundan!
çekilin! şiir bitti... şair öldü... artık O’nu herkes tanıyor!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şairler Geçidinde Ölümü Şiirsizliğin! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Şairler Geçidinde Ölümü Şiirsizliğin! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şiir ölmez..öldürmez de. ama süründürdüğüne şahidim. Hasta ettiğine de..okuyanı da yazanı da. Uzak duruyorum ol sebebten..ne hasta etmek,ne de olmak istiyorum.. Herkes olduğu yerde ve olduğu gibi "mutlu olsun" ..bazen bir beddua olarak diyorum bunu,doğrudur. . Şiir öldürse de şiiri ölmez o. .
Selam.
Gökyüzü Boyacısı tarafından 11/21/2014 6:13:53 PM zamanında düzenlenmiştir.
'' biri aramış beni, dedi kim olabilir ki ? ” bir sap fesleğeni görünce kapıda sokulu iple tutturduğu kapıyı itip açtı, bakındı
üç yaprak daha düştü asmadan, üç kuru yaprak daha çatlamış narları gördü, yeni görüyormuş gibi mutfağa bıraktı elindeki soğanları, tuzu '' akşam olmuş '' dedi sonra, odaya girdi, gitti üstünü değişti, lambaya gaz koydu odun attı ocağa, tutuşturdu, komşudan sesler geliyordu
Bugün kısa bir süre önce bir karar aldımdı. Bundan sonra herkes görecek beni. Bundan sonra bu kadar alttan almayacağım mütevazı olmayacağım bundan sonra asıl dirileceğim diye.
Sen ki şiirlerinle hep yakalarsın beni, bu sefer verevine yakalamışsın canım benim. Yani senin şiirinde ölen şair var ya inadına yaşayacak, inadına iskele alabanda diyecek.
Bugünkü hayat dersimiz bu çocuklar. ziller sustu, dağılın ama perde asla kapanmayacak...........
şiire de uygulayabiliriz; "şiir ölmez biz öldürürüz"
bu ara şiir çıtanızın yükseldiği âşikar
daha ileriye dileklerimle...