Kayıp...yalnızlığı bellemek gibi bir lüksümüz yok bizim kalabalıklara bakıp aldanmak olmasa bile.. ne eylersin hayat bu kumandası bizde mi sanarsın oturduğun koltuk dahi emanetse eğer.. yalanlara boyanmış gerçek içteki korlar kızıla anlık güneşin göz kırpması da lüzumsuzluğa katmıyor katık.. namus meselesi gibi duruyor zaman elleri suçsuzlulukta yıkamak kurtarmaz bizleri.. karanlık aydınlığın zıttı belki ya biz kurtarılmayı bekler gibi dursakta dirseklerin var bir itirazı.. gideceğimiz yer belli değil tek başına kalmışlık şaşkın elden bir şey gelmediği gibi malumdan da öteye kayıp... (Berlin,19.11.2014) Talat Özgen |