Sabahın Şu Saatlerinde de...Beni anlayacak bir adam çıkmayacak mı Şu dünyada İşte geldim gidiyorum Dönüşü olmayan bir yolda İstikamet meçhul Varış çok Şüpheli, Ne kaldı ki şuracıkta Bir nefese bir soluk Bir soluğa bir nefes Bıraktım kilise çanları çalsın Selalar okunsun İkisi de Aynı kapı Faydasız Lüzumsuz İnsanları koymuşlar sır perdesine, Tutsaklığım Özgürlüğüme bir bulut olsun isterim Yağmurlarda ıslansın umutlar, Biliyorum Yeşermeleri bir mucize Ama yine de Yok mu şu Belki, Bağlıyor ellerimi kollarımı Sabahın şu saatlerinde de, Kendi kendimle baş başayım yine Yalnızlığa demir atmış misali Kuru kalabalıklar baş ağrısı Kulaklarda gürültüler İçteki boşluk, Aklıma Seni getirmiyorlar değil Amma velakin neticesi Hüsran Çile Ve Yolculuğumun geride kalan bir özlemi... * Berlin, 18.10.2024 * Talat Özgen |