Son Kavşak...Hüznüm Almış başını gidiyor Ben ise arkadan baka kalmışım Göz yaşlarım Ha akmış Ha akmamış Ne fayda, Acılarıma Bir nebze umut Mu Olurlar sanıyorsun Zamansızlığın darağacında, Yoksun yoksun Yine yoksun Olacağın da yok galiba Sensizliğin Kaderden de çok öte Yażılmış çizilmiş Ebediyete, Sonsuzluk Bitecek Mi Sanıyorsun Şu üç günlük ömrün nihayetinde, Hiç sanma Özleme demir atmış, Her adımda Hasretlik diz boyu Gide gide Bitmek bilmeyen, Çaresi vuslatta İntihar O da İmkansız gibi Bir ipi dahi yok, Ne gel ne de git Arasında kaldım Sen kayıpsın Umutta firar Yolculuğumun son kavşağında... * Berlin, 03.01.2025 * Talat Özgen |