Kurşun İzi
Saklıydı yaralar kurşun izinde,
Yamalı gömlekli, dişleri eksik insanlar Feryat ederlerdi bombalanmış bir binanın, Rutubetli duvarları içinde... Hüzünler vardı kurşun izinde, Her karın yağışı ve her güneşin doğuşuyla Ellerini göğe kaldırııp yalvarırlardı; Yıkık bir şehrin elektriksiz evinde... Yaşamadan ölenler vardı kurşun izinde Bilirlerdi, bastıkları her toprakta Sevilmeye doyulamamışlar yatardı. Kefenleri balçıktan bir çamur içinde... Kentler ve köyler vardı kurşun izinde, Bosna da, Doğu Türkistan da Hatta Orta Afrika da Ekmeklerini çifte kavrulmuş acılarına batırırlardı; Boş ve karanlık bir odanın içinde. Savaş vardı kurşun izinde, Ama harp en çokta gönüldeydi. Ve ruhlar ölü, ümit can çekişirken Ağıt yakarlardı Ya çok erken ya da çok geç gele ölüme. Önceden gül bahçesi olan bir mezarlığın içinde... İnsan vardı ve insan yoktu kurşun izinde Elleri taştan ve silahtan nasır tutmuş insanlar, Gökyüzüne bakar ve bir gün oluk oluk Özgürlük yağacağına inanırlardı; Bilekleri prangalar içinde... |
Alkışlıyorum kalemini
Yüreğine sağlık
__________________________________Selamlar