BEYAZ VE NARİN
hayasız ayrılıklar
ağılı bir çiçektir kimi zaman bir kor gibi düşer yalnızlığa hayli melul olur insan o an kıskacıyla yakalar geceler görkemlidir karanlıklar bir gelgeç gibidir hasretlik sonbahar geride kalmış; narin bir çiçeğin tebessümü solmuş papatyalardan koparken feryatlar hayasız ayrılıklar koyu bir fırtınadır kimi vakit ellerimde açar beyaz yapraklar dikenleri batarken korkularıma sonra bir düş olur geceleri gülüşümü yaralarken sessiz gidişi... |