Bütün istasyonlar da kayıtsız duran benim
öğrendim nereye varacağını trenin
bu ilk yolculuğum muş gibi karşımda duran makinistin
sebebi ne? bana en güzel yolculuğu vaat etmesinin.



Hiç bir şey gibi, her şey.
Her şey, hiç bir şey.
Eskidi düşünceler
bana yeni fikirlerle gel.




İstasyonlar yolcular taşır daima kişiler değişir,
varacağı nokta aslında hep aynı yerdir.
Rayından çıkar, belirsiz hıçkırıklarla
uslanır hatıralar yaralı yolcularla.

Lakin bütün hikayeler birbirine benzer
bunu en iyi, en büyük vedalarla gidenler bilir.
Kavuşmakla ayrılık arasında bir yerde bekler
yolcular. Her tren garında.
Kimi ölünceye dek, kimi yolun başında.



Taşıyabilirim yalnızlıkları heybem gönül kurusuyla dolu
vurabilirim keskin bir nişancı gibi uzaktan mutsuzluğu.
Bir çember gibi dönüp aynı noktaya gelmese yolculuğu
ölüme giden trene de binerdim, mutlu bitseydi sonu.




Hiç bir şey gibi, her şey.
Her şey, hiç bir şey.
Eskidi düşünceler
bana yeni fikirlerle gel.


m-jgan