Bir fatiha, üç ihlâs arası/ UYKULARah gençliğim nerdesin a hayal gücüm, a nefsim can bildiğim,ahum Gerçeklikte boğulan masum ruhum Görmez misin acımaz mısın gitti gider oldu dirliğim diriliğim varlığından habersiz kaldı bak, beynim çevremdeki hesapsız güzelliğin anladık,yüklendi gündüzün yorgunluğunu geceler de o yüzden, gitgide ağırlaştı uykular peki sabahlara ne oldu da, böyle biteviye sükuneti sever denizlerim sevda türkülerine karşı, inadına tenha yer / gök, inadına kuytular böyle olmayı kim şeçti ben mi ? gel,gönül bi yol az / biraz söyleşek de; bana, Allah aşkına gece / gündüz arası neden hep böyle, iki yorgan / bir döşek. neden geçti meydan savaşlarının modası neden, çakar almaz oldu bu tüfek neden,neden her zaman yetersiz mühimmat kütüklükte hep tek fişek niçin, harap,bitkin düştü siperlerim, neden, birbirinden habersiz erlerim. neden yakındaki camiler, minareler, günde beş kere duyanlara öleceksin diye ünler çaresi yok mu, gidenlerin sor soruştur, bul, getir ak sakallı kocaların dizleri niçin titrer neden, ellisine gelince eldeki güller buruşur / solar, hem bu kadar sık terler. yatsı namazı neden on üç rekat, sabah iki artı iki, öğlede, on söyle bana, bir tanem, çiçeğim bu gece /ve her gece melekler neden aman ha, mutlak helalleşin, hem masivaya veda edin derler. Neden, daha ne gördük de ne yaşadık, can yoldaşım,hatunum gönül hoşluğum söyle lütfen ikimiz birden böyle ne çabuk ne çabuk, tek taraflı, hayallerimizi boşadık nereye gitti güya tükenmez sandığımız tutkular, neden her gece bir fatiha üç ihlas, mesafesinde yargısız infaz eder bizi, uykular. Alanya /kasım /007 |