Kuşatma altındayım sevgili..Yıldızlar dökülüyor avuçlarıma Ay ışığın da Hayallerime dalıp gidiyorum Hatıralar canlanıyor gözümde Ìllüzyon geçidi Ağır yüküm sırtıma Sözcükler çığlık çığlığa Ìçimdeki sevginin etrafına Taş, tuğlalar ördükçe Yine daralıyorum Yorgun ve bitkinim Korkağın biriyim ben Korkuyorum Kendimi bir çok Parçalara böldüm Nokta kadar Etmez bir parçam Parça parçayım Paramparçayım Dibin ışığını Göremiyorum artık Körüm ben Kalbim mühürlü ve kilitli Oysa ki anahtar elimde Açmaya korkuyorum Ya beni Ìçine çekerse hüzün Ya beni benden ederse diye Bu dur durak bilmeyen hasret Böyle nasıl yaşarım ben Her bakışında Her gülüşünde Gözlerin mavisinden Uyur mu bu Şehir Sen.. Her şeye rağmen Hiç korkmadan, bıkmadan Sevginin tüm odalarını aç bana Tek bir cümle et Seviyorum de Topla beni Sar, sarmala Kuşatma altındayım sevgili.. sevay |
İsimli şiiriniz okunmaya değer bir şiir.
Gönlünüze sağlık.
Kutlarım.
Selamlar...