Kanla Sevişiyor AcılarKendine siper arıyor dağlar, gövdelerinde mermi izi Parçalanmış gökler rengini yitirmiş bir yangın ruleti Sessiz öpüşlerin yalan hareminde acımasız rezillikler Susuyorum gözyaşlarımın hıçkırığında, insan mı fani! Kanla sevişiyor acılar, ağıtlar dağlamıyor artık yürekleri Bir avuç su serpsem şu yüzüme, akıtır mı ruhtaki kirleri! Hangi masalın yaprağındaydı mutluluk, unuttuk sevgileri Hüzünlü ruhumun asi hücresindeyim, açmayın kilitlerimi Mevsimler kızıl çiçeklere gebe, kanla sulanıyor topraklar Mermi namluda fahişe, can almaya doymuyor ahmaklar Satılığa çıktı sahtekâr kalemler, itlere kul olmuş yalakalar Acıda, tasa ve sevinçte birleşmeyi unuttuk, koptu bağlar Mutluluk kibirli bir düşmüş, sarıldık bencil tutkularımıza Esirgedik gönül selamını birbirimizden, karıştık yalanlara Yorgun ışıklara daldık yıllardır, kandırıldık boş torbalarla Atalarımın sesi duyuluyor derinden, yorum yok olanlara Utanıyorum insanlığımdan, hiçbir söz anlatamaz derdimi Kehanet fısıltısı büyüyor içimde, kim kırdı aşk dolu testiyi! Boğazımda hicaz bir yutkunuş hayat, çamur örter mi sevgiyi! Bitsin artık şu ölümler, dört mevsime ekelim aşkın çiçeklerini Selahattin YETGİN |
Ne acı oysaki...dileriz en kısa zamanda son bulur bu vahşet...