Kim sevebilir seni böylesine güçlü ve sevdalı?
Kim bir çift göz olur,
sana bakan, tek bir renk, tek bir yürek dalga dalga yayılan... Kim sessiz bir nida olur, sensizliğin rıhtımında, çığlık çığlığa sana uLaşan... Kim ılık bir rüzgar olup eserken saçlarında, poyraz olup savurur sana çıkan yolların, tüm kaldırımlarını. Kim çisil çisil bir yağmurken öyle hafiften, sel olup boğulur yokluğunda. Kim masmavi bir gökyüzüyken suskunluğunda, şimşek olup çakar yalnızlığında... Kim alır sürükler seni, derme çatma bir sandalda , en engin suların, sahile olan kilometrelerce uzağında... bir çift ahşap kürek ve de senden aldığı olağan üstü güçle... Kim ağustosun en sıcağında, kar ayazı, şubatın soğuğunda meltem rüzgarı estirir, sadece sana ait , sana dair olan mısralarda... Her esintisi senden gelen ya da sana giden tüm fırtınalarda, söyle, söyle, söyle, kim sevebilir seni, böylesine çıkmaz ve olumsuzlukların en ortasında... 6 şubat 2008/17.43 NİLGÜN... |
böylesine çıkmaz
ve olumsuzlukların en ortasında...
bir tek siz...
yüreğinize sağlık, çok güzeldi..