KALDIRIM TAŞLARI...
Senden sonra,
parçalarını topluyorum anıların, kaldırım taşlarında. Ihlamur kokuyor, yüreğimin nârin dalları. Hazan yapraklarım, mor borazan çiçeklerine yaslanmış, Kurumaya yüz tutmuş mısralarımda, YOSUN YEŞİLİ heceler yok artık sevgilim. Eflatun sümbüller de kokmuyor virgüllerim. Pembe goncalar da yok artık, harflerimin ahşap pervazlarında, dizelerim öksüz ve sahipsiz... DEVASIZ YANGINLARDAYIM. Ah bir bilsen, Nasıl kızıl bir alevin yalazı dokunur hıçkırıklarıma. Ateşi dökülür çekip gidişinin, bıçak sırtı acılarıma... YOKSUN Hasretin sanki kızgın bir örs, her saniye ruhumda çekiç darbesi ağırlığında yankılanır nabız atımlarında. Yokluğun şiirler yazdırır, gecenin en zifiri karanlıklarında. Yaldızlı ışıl , ışıl bir imza atar, gökkuşağının yedi renk kuşağında, şimşek bakışların. Yaşadığım zamana, sefil bir açlık siner, yoksulluğumda. NERDESİN? Bak sabah da olsa, gün doğmuyor Bursa semalarında. NERDESİN? DENİZ KOKUYOR SOLUK ALIŞLARIN. Gözyaşlarım su damlaları, okyanus olur gidişinin kahredici sabahlarında. NERDESİN? Hangi yabancı limanlarda demir attı yüreğin, Belki de sendeki varlığımdan bile habersiz, YADELLERDESİN. Belki de ; bedensiz dizelerimin bedeli, bu bekleyişim... PARÇALARIMI TOPLUYORUM, ANILARIN KALDIRIM TAŞLARINDA, Şiir dokuyor yüreğim, çam kokulu tezgahında. Atkısı sen, çözgüsü yine sen, Biz motifleri, ilmeklerin ipek halısında. Özlüyorum bulut bakışlarını sevgilim, söyle NERDESİN ? ****************** Nilgün .24/ 09 /2012 21.04 |
Bende buram,buram şiir koktu
sevgimle şairem