Ana karnından geldik ikinci mekân dünya
Hepimiz bir yolcuyuz, gidiyoruz ukbâya.
Kabir bizi bekliyor; son duraksa âhiret
Hepimiz bir yolcuyuz, gidiyoruz ukbâya.(*)

Nefsimize soralım kulluk olur mu böyle?
Bu dünyaya gelipde gitmeyen var mı söyle?
Görevini güzel yap; yan gelip yatma öyle
Hepimiz bir yolcuyuz, gidiyoruz ukbâya.

Ne oldu ki kendini bâtıla adıyorsun?
Gülün dalı dururken çöplükler didiyorsun
Nereden, niçin geldin, nereye gidiyorsun?
Hepimiz bir yolcuyuz, gidiyoruz ukbâya.

Yükün eğer küfürse erim erim erirsin
Dünyada yaptığından o gün hesap verirsin
Büyük/küçük her şeyi gözün ile görürsün
Hepimiz bir yolcuyuz, gidiyoruz ukbâya.

Rabbine kulluk eyle günde beş vakit eğil
Bu yol öyle bir yol ki dönüşü mümkün değil
İnsanlarla hoş geçin her canlıyı sev, sevil
Hepimiz bir yolcuyuz, gidiyoruz ukbâya...

13/10/’14
Hanifi KARA

(*) Ukbâ: Ahiret, mâvera, öbür âlem