SUSMAK
Gece uyandı yine sensiz
Hüzün kalemi çıldırmış En huysuz gözyaşlarını söylüyor Boyun bükmüşüm Susuyorum Hatıralarımı kurcalıyorum her içime düşen damlada Gülümseyen yüzün var Neden diyorum, niçin diyorum yansımalara Sessizlik hâkim Susuyorum Tercihler tesadüflerle birlikte doğar Başlangıç ve sonu taşır sırtında Değer hep yeniden yanadır değersiz de olsa Bir yeninin yanına getirir bir eskiyi Ve kulaklar odaklanır Ezberler eski bir türküyü Ben susuyorum Hani değerinde kalmak var şu hayatta Bir de eskimek Ben eskidim be sevgili Mutlu ol yeter diyorum her gece Susuyorum sonra sevgili Susuyorum Şafak doğuyor yine sensiz Hüzün kalemi halâ çılgın En huysuz gözyaşlarını döküyor Boyun bükmüşüm Ben halâ, ben halâ suskunum |