Ayrılık ManzarasıAlevlerin karanlıklara yenilişidir gidişlerin tümü Yanakların rengindeki güller solar gözlerde Adını haykıran yürek vuruşları susar Sen susarsın O susar. Ayak seslerinin açtığı faylar her gece kırılır Yağmurlar maviyi kırar, fırtınalar yeşili Seller içe dönüp yıkar bütün bentleri Bir boşluk serilir önüne Sen bakarsın O bakar. Eller kararsızlığa mahkûm uzansam mı diyerek Omuzun birini dün çökertir, diğerini bugün Yarın bilinmez büyüklükte ocak hazırlar Düşünceler, korkular çatılır Sen yakarsın O yakar. Çatık kaşlı veda son bir defa gülümser isteksiz Çoğu zaman silindi sanılan izler kabarır Beli büker çaresizlik bütün gücüyle Sessizliklerin rengi değişir Sen kanarsın O kanar. Ne eskisi gibi olur bakışlar, ne yenisi gibi, parçalanmıştır Yumruklar istediği kadar masaları dövsün değişmez Boyun susuz kalmış sümbüllere benzer Mevsim sırtını dönmüştür aslında Sen solarsın O solar. Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Çoğu zaman silindi sanılan izler kabarır
Beli büker çaresizlik bütün gücüyle
Sessizliklerin rengi değişir
Sen kanarsın
O kanar.
Ne eskisi gibi olur bakışlar, ne yenisi gibi, parçalanmıştır
Yumruklar istediği kadar masaları dövsün değişmez
Boyun susuz kalmış sümbüllere benzer
Mevsim sırtını dönmüştür aslında
Sen solarsın
O solar.
Güzel olmuş efendim
Kutlarım,selamlarım