bilme daha sevdiğimi
birgün bir düşsel çağda;
ve senin de apaçık, ulu orta, kâğıda yazdıkların ortada..! demesen de okuyorum özlediğini üstelik baharları sermek varken ayağına sevgi yağmurlarıyla bir, güllerin ki ön safta açmasa da görüyorum taze güzelliğini sormasam da biliyorum senin sevgini .....ve yeminler olsun ki, mushaf çarpsın ki, senin benden bildiğini, bilme daha sevdiğimi ben senden bile gizledim, bu saf sevgimi Hiroşima’da ölen kız... |