HATİCE ABLAM
“Kurban Bayramının1. Günü dostlarım annelerini ben de en az ablam kadar sevdiğim Hatice ablayı Hakk’a yolladık nurlar içinde yatasın can ablam”
Yaşama zamansız gözünü yumdun Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Seven her yüreği acıya gömdün Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Elem kazanında pişip de taştık Tükendi çaremiz çıkmazla şaştık Hüzün yağmurunda zirveyi aştık Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Övünerek söyle bitsin bunca yaş Ben hanım ağayım kaybetmem savaş Duydukların yalan üzülme gardaş Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Haydi, yeşert günü, anı silerek Doğrul kalk yerinden yine gülerek Oyundu sadece yaptım bilerek Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Hani sözleşmiştik hem de can cana Yazın gidecektik biz Erzincan’a Sözünden vazgeçmek yakışmaz sana Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Hakkaniyetinle aşılmaz dağdın Gözetip kollayan ipekten ağdın Engin hoşgörünle bitimsiz bağdın Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Musalla taşında sessiz yatarken Ruhun dönülmeze kulaç atarken Dünyada güneşin hepten batarken Bu bir şakaydı de, Hatice ablam IŞIK adın dilde olmasın ağıt Heceye dökmesin kalemle kâğıt Yüklediğin gamı elinle dağıt Bu bir şakaydı de, Hatice ablam Azimet IŞIK 04.10.2014 Saat.17.11 ÇEKMEKÖY İSTANBUL |