Ölümü sevmek
Ruh halim farklı bugün
"Her gün değişir zaten" derdin Sen yapraklarını toprağa döktün Ben gözyaşlarımı üzerine serdim Şimdi bahçede diktiğimiz o güller Kan kırmızı açıverdi Hasrete bulanmış yüreğime Derin bir matem salıverdi Senin suçun değil üzülme Emir büyük yerden geldi Vaad edilmeseydi buluşmalar Asıl gönül o zaman neylerdi? Şimdi seni bırakıyorum toprağınla Yine geleceğim buraları koklamaya Ölümü sevmek aslında Kavuşmaları sevmekmiş yana yana Meryem Gümüş Kurşun |
Eli elime değmedi
Değse ise ölür idim,
Dili dilime değmedi
Değse ise ölür idim.
Bana gönlünü vermedi
Gönül bahçeme girmedi
Bahçemde güller dermedi
Derse ise ölür idim.
Gönlüm yüceden inmedi
Ağlar ağıt hiç dinmedi
Gözde yaşı yar silmedi
Silse ise ölür idim.
Aklım aşkıma yetmedi
Başımdan aklım gitmedi
Sevdiğimi yar bilmedi
Bilse ise ölür idim.
Namelerimi dermedi
Bakışla sevgi örmedi
Gözü gözümü görmedi
Görse ise ölür idim
İSMAİLOĞLU değmedi
Kendisini hiç övmedi
Sevdim fakat o sevmedi
Sevse ise ölür idim.
---- 08.03.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul