erdû âzmân sîye nâxûyakırın bîrîye ,pelîqe hâwîne gederâ gewrû târi qûrbete


yer gök
sîse kesmiş bileti
yaza kadar sis dumam
bu gurbetin kâderi
bu bayram güneşin yine kırık eğri bacağı
giymiş griden halloween elbisesini
çikolata konfeti yağdırsada karnavalda
gurbeti çuvala koyup maine nehrine atasım var
üstüne kan kusup kızılcık şerbeti içesim var
çiseler yağmur kuşağının gri tûwalına
akreple yelkovan boşa sarmış zamanı
kelebeğın son dûasına pusmuş zaman
darmadağın yorgunum ben


dağların talazıydı beni futursuzca atan
gurbetin karanlık şâfâğına
bahçemdeki asmanın bâlazına takıldı
gelmedi gülüşlerim



son kelebek
yamalı güneşin koynunda bekler
durmuş zaman

çocuktum
dört gözle beklerdim
kırmızı kadife elbiseyi giymeyi
giyince içinde prensese dönerdim
sadece bayramlarda giyerdim
ki büyümek istemezdim
keşmekeş yalan dünyaya
pervaneyim şimdi yanan mumun âlazında




/bayram
sonrası annem katlar bohçaya koyardı
annesi yollamıştı Istanbuldan torununa
o elbiseyi bohçada kutsamıştı bîr perî
kirlenmezdi her bayram pırıl pırıldı


bende çok temizdim çoook
annem anlatmıştı dûa etmişim
Allahım ne olur yağmur yağsın
kirli çocukların yüzü de yıkansın diye
evcilik oyunlarım hep çeşme başında
karanlıkta aynadaki parlak yüzümden
korktuğumu bilirim

ayağıma
yapışan siyah sülükte
suya olan âşkımı vazgeçirmedi

/eylül yaptı bana son vedasını maziye uçurdu
tayyarenin pır pırında


açılsa beyaz bohça perîaşkina giysem kadîfe elbiseyi
bu bayram


git eylül şairler seni çok yazdı bu eylül
pâr pâr parladın altın sarıya kesti güzün yüzün
git memlekette yer allar bağlar kırmızıya bakar mavi
göğün kuşağı
eylül sevgili şairlerin büyülü kalemleriyle kelamını
turnanın kanadına bayramdayaz yolla
bir tutam sarı perçemini güneşe sür yolla
kırmızının bayramıvar eylül ..






nur



1/10/2014