diyeyim gelmişim ezel ardından
diyeyim gelmişim ezel ardından
bu dünyada nasıl gelir giderim baba sulbü ana rahmi yurdundan merhamete muhtaç kalır giderim hakk merhametinin yüzde birini bahşetmiş anama öyle deruni yine de sevmedim dünya yerini ağlaya ağlaya güler giderim düştüm de elimden tutmadı babam çalışmaya gitti derdi hep dedem gurbet ele düşmüş babamlar madem ben de sıla bilmez olur giderim ahmaklar dinlesin nasihat öğüt içtiğim şükür ki helal bir süt tahtadan atlarla ederken düt düt tozu da meydana salar giderim anam derdi sopa cennetten çıkmış korkunun kimseye faydası yokmuş adam ol da seyret hikmeti çokmuş yerde gökte ne var eler giderim köy kasaba şehir cami ve okul türlü türlü insan sanırdım hep kul salatada hıyar maydanoz marul ben de ekmeğimi böler giderim bu yollarda bir hal geldi başıma kızlar da var dedim arkadaşıma huyları benzermiş hüdhüd kuşuna onlar ceylan imiş ulur giderim öğrendim kurtluğun neymiş çilesi gururu dağ başı rüzgâr yelesi kuyruğu kıstırmış aşkın ulusu ulu meclislerde meler giderim kah tilki kah aslan koyun ve keçi hayvanlarda ibret can belirteci düşünen dönemez hiç dönemeci ben de dönemedim yılar giderim akılsız gidenin halleri harap ha türk olmuş ha kürt isterse arap kuranda insanı anlatmış çalap saçımı başımı yolar giderim çok güzel insanlar çıktı karşıma dükkan açtılar da gönül çarşıma ah o kızlar yine arşı ferşime bulandırdı suyu dalar giderim okuttular besmeleyi tersinden keremi yaktılar adem hırsından nice aşık geçti dünya forsundan mecnundan çölleri çalar giderim geçit vermez zirvelerin surları ayazda bırakır mendeburları ateş ile sınar tüm sungurları kanatsız uçmayı diler giderim pervane misali koşmalı aşka yoksa akıl girmez edepten köşke ariflerin sözü hep başka başka ben de kara taşı sular giderim beklerim bir ömür yeşersin taşlar semada dönerken alıcı kuşlar gölgeler içinde oynarken başlar ilimin gözünü siler giderim vururum kendimi çıkmaz yollara ekerim sesimi deli dillere veliler önceden dönmüş küllere belki ben de bir iz bulur giderim bulamazsam beklemeyi beklerim sormam nerde kaldı tüm emeklerim düşüme girse de kelebeklerim kör mağarasında solar giderim görmek ister miyim hata kusuru duymak ister miyim köle esiri varsa şu gönlümde tek bir kesiri teki bire böler dolar giderim boştur sözlerimin içi ve dışı kalmadı gönlümün hiç arkadaşı size bıraktığım dünya telaşı neyse allar pullar beler giderim gidemem ki demir atmışken göğe kendini kaybetti cümlede öğe harf hece kelime sola ve sağa belki de sükutu deler giderim son nefese nefes kalır bir zaman savrulurken dağlar yırtılır umman sen demeye cüret ederse iman ruhumun aklını çeler giderim o yüzden ruhu saf bırak diyorum yoktur bende yakın ırak diyorum dünya ile kalsa yürek diyorum içinden nurunu alır giderim dünyevi diyorlar melekler bana ha bana demiş ha sana ha ona varsa bir namazda hep helal lokma sanma cehenneme ölür giderim |