Gün bitince sende bitersin onunla beraber çekilip köşedeki koltuğa yığılırsın yorgunluk çöker gözlerin dalar pencerenden yansıyan yıldızlara yalnız kaldığını o zaman hissedersin etrafına bakınırsın çaresizce tutacak bir el bir ses bir nefes ararsın odalar boştur sessizlik ve soğuk vurur yüzüne griye boyanmış duvarlardan başını yaslar izlersin karanlık gökyüzünü kimse sevmiyordur seni bilirsin yalnızsındır hayatta ne acı bir gerçek aslında hani seviyorum diyenler nerede öyle çok özlersin ki sevilmeyi bir tenin sıcaklığını bir yudum muhabbeti için çekilir de söyleyemezsin içten içe ağlarsın böyle bir gecedeyim şimdi yine hayaller gözümün önünde pişmanlıklar dilimde sevgin ise hala içimde...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Boş Odalar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Boş Odalar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.