Sessiz bir eylemsin sen dudağımdaUzun bir itirafname yüreğimin ağrısı Mecnun gibi sahipsiz bir noktada Zamansızlık düşleri çekiyorum Yeşermeyecek bir bahçenin köşesinde Ah yanı başımdaki dostum olsan. Bağırsam, gölgenin peşinden gitsem Uzansam yetişemeyeceğim kokuna Söndürsem içimin ışıklarını sensizliğe Soyunsam her gece izbe düşüncelere Notasız bir şarkı nakaratına sokularak Yorgun başımdaki ağrım olsan. Bir yel gibi tutunsam gövdene Alaz bir nesnenin kımıltısınca Gizlensen gönlümün kuytularına Uyandırsak uykudaki tüm şehirleri Metrolar, garlar, otobanlar, lokantalar Kirpiklerime sokulan artık yağmurlarca Ayaklarımdaki sabırsızlık olsan. Mavi bir düşün gövdesinde yine akşam Kollarımda biçare yalnızlık edası İnsanlar zorunlu molaların sofasında Bir hüzün ihtilalı yüreklerde mahcup Beyaz kanatlı martılara el uzatıyorum Sessiz bir eylemsin sen dudağımda Aşkın duvarındaki resim olsan. Tükeniyor bir bir hırpalanmış mevsimler Güncesiz ayrılıkların intihar gecelerindeyim Düşlerimde uslanmaz bir bahar esintisi ah Zamansız kaygılar sürüyorum tenime Ölü balıklar yüzüyor sevdanın denizinde Bir çığlık olup kilitlesem anı takvimlere Varlığınla sen yaşamak iksirim olsan. Selahattin Yetgin |