AY SARISI *EYLÜL *
ay ; sarısı eylül’ü hatırladıkça
yasakllı kitapların yukarıya doğru taranmış uzun saçların gelir aklıma ürkekliğin çatıdaki âk güvercin nefes nefese köz sinendeki bülbülün isyanı gûlâsora inlettir sesin ovaları bûlbül gûlasor batır dikenlerini bûlbûle kanasın aksın pıhtılar sus artık bûlbül güz sancısı karnındaki gûl kurusu toprakta kulaklarımda eylül çığlıkları koptu ha kopacak köy şöminesi ateşten kütüphane süt dolu bakracın altında dumanlar gri ölgün lekeler düştü kara geceden îslenen bâkìr bakraca sahibi prangayla kayıp âteşe pusmuş sayfalar anasının âğıtları hala kulaklarımda aylar seçmiş hâzânlarını bırakmış üveyîne bölünen uykuların soğuk kanlı gölgeleri sende çalınan hayatların sessiz haykırışı var karalar çalınmış yüzüne eylül kuşların kanat çırpınışları havada katar katar göçleri var mimoza korkmuş kanatlarını katlamış kuytusuna saklanmış kalk meydan oku saçını başını yol eylül bu vurdum duymazlık niye anasının âğıtları halâ kulaklarımda 24/9/ 2014 nur*) |