Kaçıncı Besmeleydin...
Çok şey istemedim ki hayattan.
Şatafatlı bir yaşam değildi beklentim. Ve kül kedisini aramadı gözlerim. Soğan ekmekte yenirdi bir klubede. Sen varken çekilirdi yoklukta darlıkta. Varlığın yoklukları kapatır. Çocukların gülüşüyle buluşurdu. Toprak yağmura doyardı mesela. Ölü mezara alışır firari suskunluğum çığlığa boğulurdu. Ve sana koşardı yüreğim. Sen varken yok olurdu herşey. Bir serçenin gözyaşı dökmesiyle yıkılırdı umutlarım. Bir annenin oğluna ağıt yakışı gibi. Hıçkıra hıçkıra ağlardı suskunluğum. Gelişinle bayram ederdi çocuklar. Bazen bir serap olurdun. Gözlerime takılırdı hayalin. Ve ben yıllarca hayaline şükrederek yaşadım. Hiç şikayet etmedim bir kez ah demedim. Gidişinle yanan bedenimi, Bu şehrin soğuk kaldırımlarında serinlettim. Ekmek gibi kutsaldın sevdiğim. Çektiğim kaçıncı besmele okuduğum kaçıncı ihlastın bilmiyorum. Farz olan ibadettin benim için. Ve ben sana hep geç kalırdım sevdiğim.... |