Gönül...
Zaman hançerini vurur sineye
Acıdan aklını kaybeder aşık Kanayan yaralar yetmez yüreğe Kahırdan kendini boğar sarmaşık Bülbül güle vurgun duymuyor sızı Kim dindirebildi gözünden yaşı Kerem aslı için deldi dağları Bu kalp bir sana mı dar geldi gönül Ömrümü ömrüne bağlayamadım Dolandım dört yanı unutamadım Kar yağdı her yana yol bulamadım Kaderin ağına takıldım gönül Sardı beni gece güneşe inat Yalnızlık ekmişim vermiyor hasat Bu şehir damakta bırakmadı tat Cebimden hiç yere yemişim gönül... |