Aşkın bedeli....
Cehennem nârına attın giderken
Gözlerin kabusum oldu bakarken Gecem mehtap bekler kamerim şafak Suskunluğum azab oldu beklerken Bir şehir boşaldı kaldım sahipsiz Cennete atsalar yarımım sensiz Mutluluğa kaldı demiştik ramak Girmişim mezara tenden habersiz Ser verip sır vermez oldu ahbaplar Dünden medet umar oldu yarınlar Gitmez oldu ayak duymuyor kulak Gülüşümü çaldı geçmeyen yıllar Kaç kez ölüp kaç kez dirilir insan Benden başka yokmu ciğeri yanan Kâh seyyah olurum gün gün yanarak Kâh avcı elinde kıvranan ceylan Katmerlenip durdu vuslat hasreti Kimse kaldırmadı enkaz-ı teni Yakındım düşmana dostuma ırak Acıyla yanmakmış aşkın bedeli Ezelden ebede bir yol yaptılar Tenime üç arşın bezi sardılar Ne bir yoldaş buldum ne dalda yaprak Ağıtlar yakanlar şen ayrıldılar |