Belden Aşağı...
Ve artık aşkın adıda değişti içide.
Belden aşağı bir aşk. Çıldıran şairler. Neydik nolduk diyorlar birde. Sözü ayrı özü ayrı insanın. Yaşanılası değil dünya. Kapalı kapılar ardında. El bebek gül bebek büyütülen kızların. Ve aslanlar gibi bakılan çocukların. Edepleri düşüyor yerlere bir bir. Hani ey sevgili. Aşk bir dokunuşta titremekti. Dokunuşlar bile iffetliydi. Şimdi hangi yağmur temizler ki bizi. Hangi toprak kabul eder bedenimizi. Söylesene mecnunu yad edenlerin. Bir defacıkta olsa sızlamaz mı içi. Ademle havvanın ve mem ile zin’in. Ahı tutarsa bir gece vakti. O zaman hangi dalı tutup. Hangi gözlere utanmadan bakabiliriz ki. Yani şimdi biz damgalanmış bir alınla. Hangi umuda hangi yarına kavuşabiliriz ki... |
kutladım çokça