Ey İzmir
Sanki yüreğimi
Bir bıçağı biler gibi biliyorlar Kesiğinden kanıyorum Kırmızı bir karanfil gibi Ve toprağa damlıyorum Hüzünlü bir yağmur damlası gibi Karma/karışığım Öyle bitkin Öyle halsiz Ve öyle yorgun Ege denizinde boğuluyorum sanki Karşıyaka sahil Üstüme geliyor sanki Ey İzmir Sen ne güzel şehirdin Şimdi sırtımı dönsem Hançeri sırtıma batırıyorsun Bir cellat oluyorsun Yalnızlığımdan Yorgunluğumdan Suskunluğumdan vuruyorsun Ey İzmir Sen eskiden Kucak açardın Şimdi neden susuyorsun bana Neden acılarıma göz/yumuyorsun? Söyler misin? Darma/dağınığım Öyle hırpalanmış Öyle terkedilmiş Öyle susulmuşum Ve öyle vurulmuşum Kırmızı bir karanfil gibi Göğsümden Kan/amaktayım Ey İzmir Sen eskiden Çok eskiden Güzel bir şehirdin Şimdi sırtımdan vuran bir şehirsin İbrahim Dalkılıç 21/09/2014 22:50 |