eminim bunu yine gardırobun başında
ve bu kez hangisinin cebine koyduğunu unuttuğun giysileri harman edip
kendinden bile kaçarca avuç içi okuyacaksın...

yaşam saflığını
ve hayata dağıttığın o bitmez tüketmez umut paslarını unutmuş değilim
şimdi mutlaka yine
küçülenleri daralanları olmayanları tasnifdesindir
belki hayata bağlanmanın ilk kuralı da o!
hiç sevmediğin futbol yorumlarında öyle çok geçer ki;
" önemli olan gol atmak değil pozisyona girmektir"
saçma gelebilir
ama bunu burnunda hortum varken
dışarıdan gelen simitçinin sesinden susam tadını anımsamak gibi düşün
ya da boşver.

şimdi uğraşmayacağım elbet
hele de 2 ci onkoloji servisinde
bunca uzun bir yazının
kaç karanlık nehirin-gecenin- kollarından akıp sabaha döküldüğünü
bu kez bulmacaya yazmamış hazret de geç.


ne çok şey bilsen ağlamadan birşeyler yazmak
ve seni ağlatmadan okutacak birşeyler bulmak
utandığın korkmak değil
zâten onu en fazla ikinci haftada
yeni öğrendiğin dualarla değiştiriyorsun.
hatırlıyorsun
senin gibi yeni gelen "hafif rahatsızlığı olan!"
dostlara nasihatler akıtırken
ister istemez tecrüben neticesinde "bir süre" biçiyorsun
sanırım bu bilge ukâlâlık ömürden bile fazla yaşıyor insanda.


oysa iki ranza daha yanaşmışsın hayat-cam-tarafına!
giderek iyileştiğin yalanlarına!
gözlerinin önünde dipdiri duruyor oysa
" dördüncü dönem hastalara dışarıdan kesinlikle yiyecek içecek vermek yasaktır"
önceleri bu kadar rahatsızlık vermemek için
ölmeyi önemsiz görüyorsun
fakat bir türlü kendini öldüremiyorsun!


biliyorsun oysa mızrak görünmüş
ve sen daha pasternak notlarını yazmamışsın
bir kitabın bile yok henüz
aşırı bir bonkörlük dışında
hiçbir şeyin yok millete dağıtacak
sadece kendine sakladığın
"filan ne kadar dayanır" bahisleri dışında.

burada bir hafta geçiren birinin bile
"on kolej" bitirmiş kadar bilgilendiği mâlum
bu safha ne kadar sürer
kaç seans kemoterapiye dayanır
doktor yazılarını bile yattığın yerden okuyabiliyorsun meselâ
hele çocukları ziyârete gelenler yok mu
yalancı gebelik deşifresi gibi bir ağrı o
ne yorganlara sığıyor insan ne ranzalara.

vaktim dolmak üzere
yine yüklememi yaptılar
birazdan " ışığa çıkaracaklar"
aslında daha çok şey vardı
gece kafamda uçuşan
işte ancak bunlar aklımla bir kalanlar.


dedim ya eminim sen şimdi gardroptakileri ayırırken okuyacaksın bunu
dar gelenleri
ve "artık olmayanlar" ı ayırırken!
ne diyorum
köşe bucak sarmadan ve son cümleye fazla dokunmadan
kalk b i z e şöyle hıçkırır gibi bol köpüklü bir kahve yap
ve doya ağlaya iç!


onkoloji mektubu okunmuştur!



ToprağınSesi



.