LADESBir kovan dolusu şarjörü anılar rıhtımında boşalttım her canlanan anıya fazladan bir kurşun senden olsun gömmek lazım bazı günahları bir zamanlar aşk kokan dudaklara gözyaşı varsın süzülsün. Bir ip germiştim gözlerimden gözlerine ne var ne yoksa asıyordum gece gündüz çok mu kurudu da nemlendirdin ardından taşımadı bu kadar nemi kopuverdi dibinden. Sulu sepken yağan yağmur altında güneşe doğan gözlerimi saklıyorum her damlada erirken senli düşlerim ben ardından ağıtlar yakıyorum korkuyorum yâr gecenin kollarında yalnız sabahlamaktan sabahın ışıklarını dolaba kaldırmaktan korkuyorum işte bu yüzdendir sürekli sana akıyorum. Bir omuzumda sen, diğerinde ah’larım renkli bir döngünün tam ortasındayım paslı bir günün akşamında kınına girerken gün ben hâlâ senli sayıklamalarımla dışarı çıkacak güne Lades diyorum. Ayvazım DENİZ |