ARANIYORUMBir kere alıştın mı yalnızlığa resti çekersin her kafanı bozana (Alıntı) Kapattım kapıları camları açıyorum Eskidi sevdalarım miadı çabuk doldu Korkak bir kedi gibi kendimden kaçıyorum Kırmızı bültenlerde adım aranır oldu . Umut ekip gitmişim arkamdan konuşmuşlar Beni çözmek çok zormuş kalpsizin biriymişim Anlamak isteyenler alime danışmışlar Daldan dala konarak bal alan arı’ymışım. Nerden bilecekler ki ben garip bir deliyim Sevda denen oyuna isteyerek girmedim Yalnız gönülde açan efsunlu gül dalıyım Sevmiştim bir zamanlar muradıma ermedim. Sevmeye korkuyorum yalan kokuyor diller Çiçek diye koparsam böcek gibi el sokar Nasıl güveniyor ki bilmiyorum şu eller Benim gözlerim yandı yalnız uzaktan bakar. Sevmeye çalıştıkça aşk sanki benden kaçar Uzattığım ellerim yine kendini sarar Sevgi ekilen kalpler neden böyle hep naçar O yüzden deli gönlüm değer bileni arar. Ayvazım DENİZ |
Deli gönlün bir yansıması da dürüst bir insan olmak bence. Karşı tarafta da aynı formatı görmek ister elbet.
Şiir büyülü bir ayna misali; Bulunduğu ortamın rengini, desenini alır. Bir bakıma sıvı maddenin bulunduğu kabın şeklini alması. Sözcüklerde arka planda ki ruhsal yapının, benliğin dışavurumu.
Çalışmalarınızda başarılar dilerim.