SON YAĞMURLARDANYağmuru tuttum ellerinden Kaldırımlardan karşıdan karşıya geçirdim Sokakları öpüyordu gökyüzü Derin bir iz bıraktı ayrılıp giderken Gözyaşları camlara çarpıyordu saçaklar ağlıyordu Küçücük gülücük kondurmuştu Gamzelerine köşebaşında Kimsesiz bir çocuğun Yağmurun ellerinden tuttum Gözleri gözlerime değiyordu beraber yürüdük Koştuk O bana sarıldı ben ona Son hatırası kirpiklerin arasında Ayrıldık Ağladık Minicikti yağmurun elleri Sonsuzlukta eridi Kopan bir yapraktı Sonbahardı Yitirmiştik artık İlkbaharı İlkyazı Ağaçlar ağlıyordu ardından Her gün biraz daha çok Her ömürden bir sayfa kopuyordu Ağaçlar yapraklarını döküyordu her gün biraz daha fazla Anladım Bunca yıl biz yağmurdan kaçıyorduk Yaprak dökümünden Gidenlerin gelmeyişinden Sayfalara dökülen ömürden Yaşamak bu kadar güzelken Sevmek bu kadar kutsalken Kaçıp kurtulmak isteyişimiz Gözlerdeki, son yağmurlardan.. Nurten Ak Aygen 19.09.2014 |
Küçücük gülücük kondurmuştu
Gamzelerine köşebaşında
Kimsesiz bir çocuğun
Yağmurun ellerinden tuttum
Gözleri gözlerime değiyordu
beraber yürüdük
Koştuk
O bana sarıldı ben ona
Son hatırası kirpiklerin arasında
kutlarım nice güzel eserlere inşaallah