NE ÇARE Kİ
Eklentisi hoş bir seyir
Leyla’sı isen o masalın. Devri âlem mütemadiyen Bir sevgi bir de özlem. Yankısız, sanrısız bir düş Sancılı bir devinim Eşliğinde elemin. Kanıksanmış bir çaresizlik bir yandan Kavuşamamanın verdiği o ikilem Yakıp yıkan her dem. Nice düş kırıntısı kalır elde, yürekte Ne de olsa aşkın tecellisi. Tek bir kelimedir tesellisi Buruk bir bakış da olsa mezesi. Saflığın önde gideni Yanarken aşkın ateşinde Kırık birkaç hatıra elde kalan Olsa olsa yaşanmışlığa dair Soğuk bir ürperti Bağrında can bulan. Gidilmemiş şehirler Yaşanası, bitimsiz hayaller Ne kan lekesi ne de namus Olsa olsa aşkın iz bırakan Mehtap bile yakar yeri geldiğinde Güneş de olsa gece kavuşmaz güne Yoksa yanında Medet umduğun her ne ise Yokluğunda. Sırdaş geceler Mahrem o düşler Bir ihtimal daha olsa keşke Ne çare ki; Kalp her daim sürgünde. Tuzağı, cefası can yakan Gururdur her seferinde Engel koyan. Yabana atma aşkı asla Uğrunda kendinden bile olsan da. Vakit var gönül, Az daha bekle Her yeni gün doğar Bin bir ümitle. |
Yarın ne olur bilinmez.
Mevlam ne güzellikler gösterir.
Ondan asla umut kesilmez.
Kutluyorum güzel şiir için...