Tezgaha Serdim Aşkları
Bir kavisle esmer karanlıkları uyutup
Tebessümün turşusunu kuruyorum Adım gece, gündüzüm buğulu hece Şaşkın, çaresiz toprağımı öpüyorum İçinde sen olmayan şiirleri yakıyorum. Sensiz geçti mayalanmış baharlarım Şımarık leylilerdeyim öpüş arıyorum İlmiklerde sevda, rüzgârda çehreyim Uyandı sonunda aşkın masum devleri Zamanın imbiğinden seni sağıyorum. Tepemde yıldızlarım, içimde bir kadın Ayak uçlarına kadar arzuyu soluyorum Çağrılar yükledim yılkı atlarına, kanıyorum Dokunsam yeniden karışacak, biçareyim Küskün bir koordinatta Kaf dağını arıyorum. İpil ipil yağmurdayım ben, çığlığımı da attım En derin boşluğumda mavileri biriktirdim Tavım katran karası, buhur kokusu genzim Akdeniz taşar denizlerimden, zindan içim Tezgâha serdim aşkları, sat/tım, satı/yorum. Selahattin YETGİN |