bazen yaş değil hayat yorar insanı yaşlı hissedersin kendini bir anda vurur seni hiç ummadığın bir zamanda küsersin saatlere alışık olmadığın mevsimler gelir gözlerine üşürsün temmuzun tam ortasında terlersin şubat gibi aylarda hiç bahar olmaz senin için çiçekler açmaz kalbinin kırlarında tükenmişindir istemezssin hiç bir şey bir zamanlar doya doya yediğin ne varsa kusarsın hayata yaşamaktan nefret edip takvimleri siler ellerin kırışmıştır yüreğin geçen her günde bir yaş daha yaşlanır kalbin sızlatır ama ağlayamazsın alışmışsındır kanatmaz artık ayrılıklar vurmaz artık soğuk rüzgarlar aydınlanmaz sokaklar göğsüme vuran ağrılar vurur sırılsıklam yağan yağmurlara geçmez dediğim yıllar
akıl almaz hayaller çekip giden mutlu düşünceler gelmeyeceğini bile bile beklediğim unutlar vardı ellerimde evet hepsi gitti şimdi şimdi hepsi yaşlandı yüreğimde şimdi hepsi bitti nemli gözlerimde senden sonra sadece karanlıklar kaldı gökyüzünde ve bir de kalan üç beş günlük ömrüm öylece yaşıyorum körü körüne sen bilmeden kimseler görmeden yaşlanıyorum yavaş yavaş kalbimle belkide ben sadece duracağı günü bekliyorum günlerin ayların yılların ya da onca saatlerin geçtiği zamanın ya da kim bilir belkide kalbimin..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yaşlı Gözlerim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yaşlı Gözlerim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.