ÖÐRENDÝM ARTIKBir gölgeden kaçmanýn imkansýz olduðunu Ne kadar çabalasam olmaza dolduðunu Ve ömrün bu uðurda gül gibi solduðunu Geç de olsa sonunda aðlayarak öðrendim. Aþk deyip geçtiklerim hazan yaðmuru oldu Sevinç ekilen kalbim kara çalýyla doldu Solmaz sandýðým ömür çerçevelerde soldu Çektiðim her acýyý daðlayarak öðrendim. Deðmeyen insanlarýn timsah gibi yaþýnýn Kurumasýn diyerek o yalan ateþinin Masalda bahsedilen devin yedi baþýnýn Ateþ saçan dilini baðlayarak öðrendim. Mil çektim gözlerime aðlamak yasak dedim Ben koskoca bir ömrü böyle ucuza yedim Bedelini ’ah’ edip yine kendim ödedim Paslanmýþ imbiðimi yaðlayarak öðrendim. Ne hayaller kurmuþtum zorlu hayat yolunda Yürümek istemiþtim yarin güçlü kolunda Yalnýz benim sanmýþtým o gizemli solun/da Yalan gözden düþmeyi çaðlayarak öðrendim. Ayvazým DENÝZ |