KÜFRE RIZÂ KÜFÜRDÜR
Merisini görünce, o öyle nazlanır ki
Sabahın seher vakti, keyifle öter keklik. Kurtlar/kuşlar/hayvanlar, avcılar ve çobanlar Ondan faydalanırlar, dağlarda olur gaglık. Terzilikte aslolan ölçü ile biçimdir İnsanların baş derdi iyi bil ki geçimdir İstişâre esastır biat ya da seçimdir Dinin ön gördüğü şey, ne tiranlık ne şahlık. Onun o mevkisine kimse çıkamazsa da Sırtın yere getirip, kimse yıkamazsa da Onun kolun, bileğin kimse bükemezse de Yiğit olan yiğidin, belini büker yokluk. İnanan inanana, yan göz ile bakışmaz Gökyüzünde cisimler birbiriyle çakışmaz Avam sık sık çalsa da, büyüklere yakışmaz Sakın çalayım deme, şeytan düdüğü ıslık. Hiç kimseler koyamaz uyuşmayan bir kural Hiç olur mu duydun mu, ayrışmayan bir kural? İslâm akâidinde değişmeyen bir kural “KÜFRE RIZÂ KÜFÜRDÜR, FISKA RIZÂ FÂSIKLIK…” 12/09/’14 Hanifi KARA |