0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1125
Okunma
Gecenin karanlığı çökmekte,
Önce gözlerimi vurdu zifiri,
Damarlarımı yara yara,
Kalbime kadar çöktü.
Ses etmedim.
İnkar etmedim.
Kıpırdamışsa şayet kılım,
Tez vurula başım.
Sizin kadar en az,
Hak ettim bunu.
Bir çift afüşte gözlere,
Meyyalimdir benim suçum.
Ve bu nedendendir,
En katı cezadır hakkım.
Karanlık yavaşça nüfuz etti,
Ruhum ve bedenimi,
Aklım ve kalbimi,
Tümüyle sardı,
Ayırt etmeksizin,
Tümüyle kapadı yaraları.
Bir ceza mı,
Bir lütuf mu,
Bilemediğim...
5.0
100% (4)
