EYLÜL BİR ŞEYLER FISILDIYORDU HASTAHANE KAPISINDAEYLÜL NELER SÖYLÜYORDU Gözlerimi bir anlık sımsıkı yumduğum da gözyaşlarına boğulmuş ruhların seslerini dinliyordum umutlarla yürürken yolunu kaybetmiş insanlar vardı etrafımda dudaklarından akan pembe gülüşlerin başlangıç sonrası kıvranıyordu o felaket sancıları hastane önünde bir şeyden habersiz çocuk ağlamaları yakındaki satıcılar çiçekçilerden yükselen o sesleri ben hastaları dinliyorum şimdi çektikleri acıları bir yerlerden bir müzik sökülüp rüzgarlarla itilirken kulağıma yanıma bir adam oturuyor masada simit kokuları hayatın değişik yerlere savurduğu toplamaya çalışıyoruz yaşamdan bazı kısımları anlatıyor anlatıyor birikmiş hikayenin anlatamadığı sayfaları bom boş bakan bir kadın kaybolmuş o neşeli adımları nasıl bir roman ki bu? gülüşleri bıçakla kesilmiş acımasız zamandan onca varlığın hesabı o kadar zengin olmuştu ki yaşadığı yatı seyrediyordum gazetenin son bir sayfasında para pul bir dolu beklenti hayat acımasız koskoca bir yalanmış oysa |