Ağlamamak için söz verdiğim halde başaramadım,ölüm ne kötü bir boşlukmuş meğer yok oluş derin bir sessizliğin boşluğuna o bir daha açamayacağın gözlerini yumarak karanlıklara çarpa çarpa yuvarlanmak,

kutsal mabetlerin içerisinde huzur bulmaya çalışırken çoğu kez işlerin başında oluyordum,rüyalarımı bazen çözemiyordum ,eski hiyologrif yazı ile yazılmış tarih öncesinden Mısır dan yollanıyordu sanki,korkunç sesler vardı beynimde

şu zaman her şeyin ilacı olmalıydı

sabah çok erken uyanmıştım,terkedilmiş sandığım evinin içerisinde adamlar vardı,bir dolu inşaat malzemeleri ev yeniden yapılandırılıyordu,eşimi kaybettiğim seneler bende her günün ne kadar önemli olduğunu anlattı o yüzden her dakikam her saniiyem bana çok değerliydi,neyse o eve doğru eğildim bahçe kapısını hafifçe araladım orada çalışan bir adama ’burada neler oluyor? ’dedim

’bize verilen emir bu sahibi gelecekmiş tekrar’ dediğinde buz gibi olmuştum,demek eski evine geri dönüyordu?peki ama neden?onca zenginlik yatlar denize bakan evler şunlar bunlar bu adamın baba evinde tekrar ne işi vardı ki?bir dolu tadilat ev saray gibi olacaktı belkide

beni hatırlıyormuydu acaba?çocukları çoktan büyümüş ne güzel olmuşlardır,ya kendi ne haldedir?hala yerinde duramayan delinin tekimidir?kim bilir belkide çok olgunlaşmış durağan akıllı sözleri seçen çekilmez biri olmuştur

neler saçmalıyordum ben hemen işime koşmalı kendimi toparlamalıydım

Ben gençliğimi dolu dolu yaşadım beni her fırsatta güldüren eşim olmuştu,o çok iyi biriydi,arada deli kavgalarımız olsada onlar evlilikte olağandı normaldi,yıllarımız geçti,evlatlarım ondan bir parçaydı tek hatıra onlardı artık bana

Ama bazen rüya diye savurduğun anlar önüne çıkabiliyordu işte,ruhumu tüm çıplaklığı ile ortaya çıkaran beni ben yapan gizli rüyalarımdı çoğu zaman



UZAKLARDAN BAKAN ADAM

Uzaktan bakan uzun boylu kır saçlı adam

oradaki çalışanlara bir şeyler söylüyordu

arada eline geçirdiği demirle işte burası diye gösteriyordu

neler oluyordu

büyücüler kahinler falcılar yoksa bana yeni bir oyunmu oynuyordu

bu gördüklerim gerçekmiydi

ey yüceler yücesi aklım

yoksada beni terkediyormusun şimdi

bu rüyaları neden görüyorum

benimle hesaplaşıp intikam mı alıyorsun hala şu cezalar bitmedi mi?

beni terkedenler kimi ölümü seçiyor

kimi gemileri açık denizleri

yaşarken ben her güne nefretle dolup taşayım diye mi?

korkak öfkeler üfleniyor üzerime

zayıf olayım ezileyim diye belkide

kutsal mağbetlere sığınıyorum

arkama baktığımda kapının ucunda bekliyorlar yine

aman tanrım aklım kayıyor bedenimden

düşüncelerimi okuyan melekler biliyorum

yanıma koşacak

yardım edecekler yine


RÜYALARIMI DÜŞÜNÜYORDUM ŞİMDİ
ONLAR GERÇEKTİ ASLINDA
YILLARCA ÖNCESİ BIRAKMIŞTIM BİR KÖŞEDE

UNUTMALISIN!

DİYE EMRETTİM BEYNİME
AYNİ OLMASI GEREKTİĞİ GİBİ

MİRAY HANIM